Programmeerbare oscillatoren zijn een soort elektronische componenten die zijn ontworpen om stabiele en nauwkeurige frequentiesignalen te genereren die kunnen worden aangepast of geprogrammeerd om aan specifieke vereisten te voldoen. Deze apparaten dienen als hartslag voor veel elektronische systemen en leveren een kloksignaal dat zorgt voor een synchrone werking tussen verschillende componenten. Essentieel voor toepassingen die aanpasbare frequenties vereisen, stellen programmeerbare oscillatoren gebruikers in staat de uitgangsfrequentie op aanvraag in te stellen, hetzij via externe programmeermethoden, hetzij via een interne microcontroller. Vanwege hun flexibiliteit worden ze vaak gebruikt in systeemontwerpen die mogelijk fijnafstemming vereisen tijdens bedrijf of postproductie, zoals telecommunicatieapparatuur, consumentenelektronica en ingebedde systemen.
De belangrijkste kenmerken van programmeerbare oscillatoren zijn onder meer hun vermogen om een breed frequentiebereik, lage jitter en faseruis te bieden, en het gemak van on-the-fly frequentieaanpassing, waardoor de noodzaak voor meerdere oscillatoren met vaste frequentie wordt geëlimineerd. Ze dragen ook bij aan lagere voorraadoverheads, aangezien één programmeerbare eenheid verschillende componenten met een vaste frequentie kan vervangen. Fabrikanten van deze veelzijdige apparaten zijn onder meer SiTime, Microchip Technology en TXC Corporation.